ΟΙ ΑΓΩΓΕΣ ΤΟΥ Ι.Γ.Μ.Ε. ΚΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΑΠΙΑΣ

Τον Ιούλιο του 2009, κατ' εντολή του Δήμου Μεσσαπίων, το Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε.) εκπόνησε "Αναγνωριστική Υδροχημική-Υδρογεωλογική Μελέτη για τον προσδιορισμό της προέλευσης του χρωμίου στις υδρευτικές γεωτρήσεις του Δήμου Μεσσαπίων Ευβοίας". Η εν λόγω μελέτη του Ι.Γ.Μ.Ε, η οποία υπογράφεται από τους υδρογεωλόγους Β. Τσιούμα και Β. Ζοράπα και τη χημικό μηχανικό Ε. Γκιντώνη, παρουσιάστηκε στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσαπίων που πραγματοποιήθηκε στις 31-7-2009, με συμμετοχή τοπικών φορέων και πολιτών.

Ενώ, λοιπόν, η επιστημονική μελέτη, που εκπόνησαν οι τρεις προαναφερθέντες επιστήμονες, έχει ως θέμα "τον προσδιορισμό της προέλευσης του χρωμίου στις υδρευτικές γεωτρήσεις του Δήμου Μεσσαπίων", ουδέν ουσιώδες επί του θέματος αναφέρει, παρά μόνο εγκυκλοπαιδικές γενικολογίες. Αντ' αυτού, μάλιστα, οι δύο υδρογεωλόγοι και η χημικός μηχανικός του Ι.Γ.Μ.Ε. ασχολούνται κατ' ουσία με τη "διερεύνηση του βαθμού τοξικότητας" του χρωμίου και καταθέτουν σχετικές γνωματεύσεις, για τις οποίες είναι σαφώς αναρμόδιοι. Με προφανή δε πρόθεση να πείσουν πως το εξασθενές χρώμιο είναι σε γενικές γραμμές ακίνδυνο, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε ανακρίβειες και μισές αλήθειες. Προς το σκοπό τούτο, επιστρατεύουν πεπαλαιωμένες και ακυρωμένες εν πολλοίς επιστημονικές έρευνες, αποσιωπώντας ή και παραποιώντας εντέχνως τα ισχύοντα σήμερα επιστημονικά δεδομένα.

Έτσι, οι κύριοι Τσιούμας και Ζοράπας και η κυρία Γκιντώνη, αποφαίνονται ανακριβώς και αναρμοδίως ότι:

"Στις περιπτώσεις που (το εξασθενές χρώμιο) απαντά στα υπόγεια νερά, οι απόψεις, σε ότι αφορά στην τοξικότητά του, διίστανται.
Η μόνη επικίνδυνη και βλαπτική είσοδος (του εξασθενούς χρωμίου) στον οργανισμό, είναι η αναπνευστική οδός.
Στο πόσιμο νερό και στην διατροφή, το εξασθενές χρώμιο μετατρέπεται από το γαστρεντερικό σύστημα, σχεδόν ακαριαία και εξ’ ολοκλήρου, σε τρισθενές χρώμιο το οποίο σε μικρές ποσότητες είναι ωφέλιμο για την ανθρώπινη υγεία και συνεπώς παύει να είναι τοξικό. Το όριο ποσιμότητας που έχει τεθεί από διεθνείς οργανισμούς αφορά το ολικό χρώμιο και ανέρχεται συνήθως στα 50 ppb. Πρόσφατα όμως η USEPA κρίνοντας ότι το εξασθενές χρώμιο δεν συμπεριλαμβάνεται στις καρκινογόνες ουσίες που απαντούν στο πόσιμο νερό, αύξησε το όριο ποσιμότητας του ολικού χρωμίου από 50 ppb σε 100 ppb.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά οι δυνητικές επιπτώσεις από αυξημένες τιμές χρωμίου στο πόσιμο νερό περιορίζονται στην αλλεργική δερματίτιδα".

Εν αντιθέσει, βεβαίως, προς τους ισχυρισμούς των τριών συντακτών της μελέτης του Ι.Γ.Μ.Ε, ότι οι γνώμες διίστανται ως προς την τοξικότητά του εξασθενούς χρωμίου στο υπόγειο νερό, η διεθνής επιστημονική κοινότητα διατυπώνει σήμερα κατηγορηματικά τη θέση ότι το εξασθενές χρώμιο είναι παντοιοτρόπως τοξικό και επιβλαβές για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αναλυτικότερα δε, στην Έκθεση περί του Τοξικολογικού Προφίλ του Χρωμίου, που εξέδωσε το U.S. Department of Health and Human Services (Public Health Service Agency for Toxic Substances and Disease Registry, September 2008), αναφέρονται τα εξής:

"Το εξασθενές ανάγεται σε τρισθενές με την παρουσία οργανικής ύλης σε αποσύνθεση. Ωστόσο, στο φυσικό νερό, όπου η οργανική ύλη είναι αραιή, η παρουσία του εξασθενούς είναι σταθερότερη και δεν ανάγεται εύκολα σε τρισθενές.
Μια συνηθισμένη πηγή έκθεσης στο χρώμιο είναι η τροφική αλυσίδα… Επίσης, συνηθισμένη πηγή μόλυνσης είναι το νερό που περιέχει άνω των 5 μg/L ολικού χρωμίου.
Η αναγωγή από εξασθενές σε τρισθενές στο νερό έχει ελεγχθεί συστηματικά. Μπορεί να συμβεί μόνο κάτω από ευνοϊκές συνθήκες στο υδάτινο περιβάλλον, όταν δηλαδή ένας μειωτικός παράγοντας είναι παρών. Τέτοιοι παράγοντες είναι οι οργανικές ύλες, το αμμώνιο, ο θειούχος σίδηρος κ.ά. Η αναγωγή εξαρτάται από τις ποσότητες αυτού του παράγοντα και τον τύπο του, καθώς και από την οξειδοαναγωγική κατάσταση του νερού, και διαρκεί από 4 έως 140 ημέρες. Στο διαυγές νερό, όμως, όπου οι οργανικές ύλες σπανίζουν, η αναγωγή είναι ελάχιστη".

Το τραγικό ακολούθως ήταν ότι, χάρη στην εκτός αρμοδιότητας "γνωμάτευση" των δύο υδρογεωλόγων και της χημικού μηχανικού του Ι.Γ.Μ.Ε, ο Δήμος Μεσσαπίων θεώρησε ότι "νομιμοποιήθηκε" να συνεχίσει να παρέχει στους δημότες το τοξινωμένο νερό του δικτύου ύδρευσης. Όταν δε ο Νομάρχης Εύβοιας ζήτησε εγγράφως από τον Δήμο Μεσσαπίων να θέσει εκτός λειτουργίας τρείς γεωτρήσεις ύδρευσης, όπου το ολικό χρώμιο ξεπερνούσε τα 50 μg/L, o Δήμος αναγκάσθηκε να το πράξει, με απόφαση του έκτακτου Συμβουλίου (31-7-2009), αλλά μόλις τρεις ημέρες αργότερα ανακάλεσε την απόφασή του και έθεσε πάλι σε λειτουργία τις τρεις αυτές γεωτρήσεις.

Και τούτο γιατί και πάλι παρενέβησαν οι εκπρόσωποι του Ι.Γ.Μ.Ε, υποδεικνύοντας την κομπογιαννίτικη μέθοδο της ανάμειξης του νερού των γεωτρήσεων, ώστε απλώς να εμφανίζεται σε όλες κατεβασμένος ο δείκτης του ολικού χρωμίου κάτω από το νομιμοφανές όριο των 50 μg/L. Τόσο, όμως, οι εκπρόσωποι του Ι.Γ.Μ.Ε. όσο και ο Δήμος Μεσσαπίων, αδιαφόρησαν πλήρως για τα μεγάλα ποσά εξασθενούς χρωμίου (Cr VI) που παρέμεναν στο νερό όλων των γεωτρήσεων του δικτύου ύδρευσης, καταπατώντας κατ' αυτό τον τρόπο και την απόφαση που εξέδωσε το 2008 το Μονομελές Πρωτοδικείο της Θήβας, σύμφωνα με την οποία το νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο σε οποιαδήποτε συγκέντρωση είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, η Ελληνική Δικαιοσύνη κρίνει ως παράνομη και απαγορεύει τη διάθεση νερού με οποιαδήποτε περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο, επειδή, κατά το σκεπτικό της δεδομένης απόφασης, "πιθανολογείται ότι η παρουσία Cr(VΙ) στο πόσιμο νερό σε τόσο υψηλές τιμές συνδέεται με (ενδεχομένως μη αναστρέψιμες) βλάβες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως στομαχικές διαταραχές, παθήσεις των νεφρών και του ήπατος, ενώ από πολλές επιστημονικές έρευνες πιθανολογείται αυξημένος κίνδυνος καρκίνου μετά από έκθεση σε Cr(VΙ) μέσω της εισπνοής ή της καταπόσεως".

Πάντως, οι εκπρόσωποι του Ι.Γ.Μ.Ε δεν έδωσαν μόνο το "πράσινο φως" στο Δήμο Μεσσαπίων, ώστε να συνεχίσει να παρέχει ακατάλληλο και επικίνδυνο για την υγεία νερό μέσω του δικτύου ύδρευσης, αλλά εμμέσως έδωσαν και "συγχωροχάρτι" στους υπαίτιους της τοξικής ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα της Μεσσαπίας. Διότι, αν και οι εν λόγω τρεις επιστήμονες εκπόνησαν τη μελέτη τους με σκοπό "τον προσδιορισμό της προέλευσης του χρωμίου στις υδρευτικές γεωτρήσεις του Δήμου Μεσσαπίων", ουδόλως ασχολούνται με το θέμα τούτο και αρκούνται μόνο να αναφέρουν συμπερασματικά στον επίλογο ότι "Η παρουσία του εξασθενούς χρωμίου σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% του ολικού, συνδέεται άμεσα με ανθρωπογενείς δραστηριότητες" και "Σύμφωνα με τα παραπάνω εκτιμάται ότι η προέλευση του χρωμίου σχετίζεται με απόρριψη βιομηχανικών αποβλήτων (πιθανά βιομηχανία μετάλλων, χρωμάτων, βυρσοδεψεία κ.α.)". Μέσω της αοριστολογίας, λοιπόν, αποφεύγουν να εξετάσουν και να προσδιορίσουν τις συγκεκριμένες αιτίες και τους τρόπους με τους οποίους προκλήθηκε η τοξική ρύπανση των υδάτων και του εδάφους της Μεσσαπίας, καλύπτοντας τοιουτοτρόπως και τους πραγματικούς υπαίτιους του εγκλήματος, οι οποίοι βέβαια δεν είναι φαντάσματα, αλλά υπαρκτοί, συγκεκριμένοι και εκ των πραγμάτων αναγνωρίσιμοι.

Όλα τούτα συνιστούν μέγιστο επιστημονικό, αλλά και ηθικό παράπτωμα, για το οποίο οι τρεις επιστήμονες του Ι.Γ.Μ.Ε. οφείλουν πάραυτα να δώσουν εξηγήσεις και στην Κοινωνία και στην Επιστημονική κοινότητα και στη Δικαιοσύνη βεβαίως. Αντί, όμως, να δείξουν αξιοπρέπεια, βρίσκοντας το σθένος να αναγνωρίσουν έστω και καθυστερημένα τα ουκ ολίγα ατοπήματά τους, στρέφονται πλέον και με αγωγές εναντίον όσων τους θέτουν προ των ευθυνών τους.

Συγκεκριμένα, εθίγησαν οι τρεις συντάκτες της ένοχης μελέτης από πρόσφατο άρθρο του Γιάννη Ζαμπετάκη, Επίκουρου Καθηγητή Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Πολίτες" υπό τον τίτλο "Για τα παιδιά μου" και καταγγέλλει τα εξοφθάλμως απαράδεκτα σημεία της μελέτης, καθώς και τη γενικότερη στάση του Ι.Γ.Μ.Ε. απέναντι στην περιβαλλοντική καταστροφή της Μεσσαπίας. Ενώ, όμως, τόσα μεγάλα και ισχυρά Μ.Μ.Ε. έχουν επανειλημμένα καυτηριάσει τη στάση και τις μεθόδους του Ι.Γ.Μ.Ε. στο συγκεκριμένο ζήτημα, οι ως άνω τρεις επέλεξαν να "χτυπήσουν" τον Ζαμπετάκη, θεωρώντας τον μάλλον ευκολότερο στόχο, και έτσι κατέθεσαν αγωγή εναντίον του αιτούμενοι ως αποζημίωση το ποσό των 29.347 ευρώ.

Φαίνεται καθαρά πλέον πως το θράσος και η υποκρισία δεν έχουν όρια, διαφορετικά οι εκπρόσωποι του Ι.Γ.Μ.Ε. δεν θα τολμούσαν να επικαλεστούν στην προκειμένη περίπτωση λόγους ευθιξίας, με το αιτιολογικό ότι το άρθρο του Επίκουρου Καθηγητή είναι υβριστικό και συκοφαντικό. Κανέναν πράγματι δεν πείθει αυτή η πολύ όψιμη και οπωσδήποτε άκαιρη ευθιξία! Διότι εμείς που ζούμε τον τοξικό εφιάλτη στη Μεσσαπία, ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει εδώ και καιρό. Ο Ζαμπετάκης είπε στο άρθρο του τα πράγματα με το όνομά τους και με τον δικό του τρόπο, τον τρόπο του αγνού, έντιμου και ειλικρινή αγωνιστή, που μοναδικό του κίνητρο είναι η προσφορά και όχι το ίδιον όφελος. Αυτό, λοιπόν, είναι το "λάθος" του, για το οποίο σε μια υγιή πολιτεία θα έπρεπε αναμφίβολα να τυγχάνει επαίνων και όχι μηνύσεων.

Όμως, οι κύριοι του Ι.Γ.Μ.Ε. κατέθεσαν, επίσης, αγωγές εναντίον του εκδότη του περιοδικού "Πολίτες", Κώστα Σπανού και του διευθυντή, Δημήτρη Παπαχρήστου, επειδή χωρίς λογοκρισία δημοσίευσαν το συγκεκριμένο άρθρο, ζητώντας, επίσης, ως αποζημίωση το ποσό των 29.347 ευρώ από τον καθένα. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επισημάνουμε εδώ ότι ο Δημήτρης Παπαχρήστος, ο ένας εκ των κατά το Ι.Γ.Μ.Ε. συκοφαντών, δεν είναι άλλος από τον γνωστό εκφωνητή του Πολυτεχνείου, ο οποίος αποτελεί ζωντανό σύμβολο του αγώνα κατά της Χούντας. Αλλά, προφανώς, λίγο τους νοιάζουν τους κυρίους του Ι.Γ.Μ.Ε. οι αξίες, οι αγώνες και οι θυσίες των ανθρώπων αυτών, των οποίων ζητούν την τιμωρία, επειδή τάχα τους έθιξαν την υπόληψη!

Ωστόσο, το θέμα δεν είναι απλώς οι κινήσεις δημιουργίας παραπλανητικών εντυπώσεων μέσω των δικαστικών αγωγών, αλλά ουσιαστικά το γεγονός ότι οι υπάλληλοι του Ι.Γ.Μ.Ε, με τους ως τώρα χειρισμούς τους, έχουν θέσει σε δεύτερη μοίρα την ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων του Δήμου Μεσσαπίων, γι' αυτό και θα πρέπει οπωσδήποτε να λογοδοτήσουν, αντιλαμβανόμενοι επιτέλους ότι σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνται να λησμονούν το ύψιστο χρέος τους, που είναι να υπηρετούν την Αλήθεια, με γνώμονα το καλό της Κοινωνίας και μόνον!


Ψαχνά, 1-2-2010